نوشته شده توسط : iran samak
سمعک (hearing aid) یک تقویت کننده الکترونیکی می باشد که می تواند پشت گوش ویا داخل گوش بیمار قرار گرفته و با تقویت اصوات به شنوایی بیمار کمک کند و بیمار بتواند با دیگران ارتباط برقرار کرده و به فعالیت های روزانه خود بپردازد اجزای اصلی تشکیل دهنده سمعک شامل میکروفون و بلندگو و یک پردازشگر مرکزی می باشد میکروفون اصوات را دریافت کرده و به سیگنال های دیجیتال تبدیل می کند و پردازشگر این سیگنال ها را بسته به نیاز بیمار برنامه ریزی و پردازش کرده و بلندگو نیز سیگنال های پردازش شده را به امواج شنیداری تبدیل کرده و در گوش بیمار پخش می نماید. افرادی که از سمعک استفاده می کنند ممکن است از هر رده سنی باشند. با انجام انواع تست های شنوایی مانند شنوایی سنجی کودکان یا بزرگسالان می توان غربالگری های لازم را انجام داد و نوع سمعک مورد نیاز را برای افراد تجویز کرد. سمعک ها از لحاظ تکنولوژی به سه دسته اصلی تقسیم می شوند: ۱- سمعک های آنالوگ
|
استفاده از سمعک به طور مداوم یکی از مهمترین نکاتی است که افراد کم شنوا باید رعایت کنند. استفاده نکردن از سمعک، مغز را از دریافت پیامهای شنوایی محروم میکند.
استفاده از سمعک در زمان بیداری باعث فعال نگه داشتن نواحی مغزی مرتبط با شنوایی خواهد شد. تنها در هنگام فعالیتهایی نظیر خواب، دوش گرفتن، شنا کردن و… میتوانید سمعک را خارج کنید. عدم استفاده از سمعک عواقبی را به دنبال دارد. در این مقاله سعی شده است تا در این باره اطلاعات مفیدی را در اختیار شما قرار دهیم. برای آگاهی از قیمت سمعک, به مراکز معتبر و تخصصی مراجعه کنید.
در نوزادان و کودکان کم شنوا، سیناپسهای عصبی در حال رشد هستند. همچنین برخی از بزرگسالان دچار کم شنوایی در فرکانسهای خاص میباشند. عدم درمان کم شنوایی در افراد کم سن، میتواند منجر به محرومیت آنها از توانایی پردازش شنوایی شود.
اجتناب از اصلاح این مشکل منجر به سازگاری مغز با این شرایط خواهد شد. این موضوع به این معناست که مغز افراد کم شنوا، فرایند پردازش اصوات (همانند تلفظ کلمات و صداهای خاص) را فراموش میکند. بنابراین، توجه به بهبود و درمان کم شنوایی بسیار حائز اهمیت است.
مغز با استفاده از سمعک(hearing aids) شروع به دریافت اصوات میکند. هرچقدر زمان بیشتری از سمعک استفاده شود؛ جمع آوری این اصوات سریعتر و دقیقتر انجام میشود.
در نهایت، مغز از پردازش برخی از صداهای پس زمینه خودداری میکند. عدم پردازش این اصوات به معنی نشنیدن نیست. تنها با کمی تمرکز میتوانید چنین اصواتی را دوباره بشنوید. مغز دادههای بلا استفاده را پاک خواهد کرد.
به همین ترتیب، استفاده نکردن از سمعک ممکن است باعث از بین رفتن چنین دادههایی میشود. به این معنا که سازگاری و تطابق مغز با سمعک از بین خواهد رفت. استفاده مجدد از سمعک بعد از حتی مدتی کوتاه میتواند شرایط شنوایی شما را سخت کند. بنابراین استفاده مداوم از سمعک برای بهبود کاهش شنوایی ضروری است.
تطابق مجدد سمعک با مغز سخت است اما نه به اندازه زمانی که فرد برای اولین بار از سمعک استفاده میکند. افرادی که به تازگی سمعک دریافت میکنند؛ اغلب صدای محیط را به شکل ناخوشایند و بلندتر از حد معمول دریافت میکنند. در نتیجه، تسلط مغز بر نحوه پردازش صدا حدود 2 الی 3 هفته طول خواهد کشید.
در شرایطی که مدتی از سمعک استفاده کرده باشید؛ مغز شما با سمعک و نحوه پردازش با آن سازگار شده است. بنابراین تنها تفاوت این موضوع در مدت زمان بازگشت شما به حالت تطابق است.
در اولین استفاده از سمعک به علت آشنا نبودن مغز با عملکرد سمعک، زمان و انرژی زیاد را صرف میکند. این در حالی است که بعد از چندین مدت استفاده از سمعک، مغز راحتتر سازگاری پیدا خواهد کرد. استفاده نکردن از سمعک میتواند باعث از بین رفتن این سازگاری شود.
هنوز جواب دقیق و مشخصی برا این سوال وجود ندارد. اما استفاده مکرر از سمعک در حین بیداری به عملکرد بهتر مغز کمک خواهد کرد. استفاده دائمی و همیشگی سمعک، به بیماران کمک میکند تا کمتر صدای پس زمینه را بشنوند.
برخی از اصوات به صورت مکرر تکرار میشوند با این تفاوت که هیچ واکنشی را در فرد ایجاد نمی کنند. به مرور زمان، مغز انرژی خود را صرف پردازش اینگونه اصوات نخواهد کرد. صدای تنفس، صدای باد، صدای قدم ها و…. از جمله صدا هایی هستند که به صورت مداوم به گوش ما می رسند.
در این حالت شرایط برای رفتن به مکانهای شلوغ و صحبت در آن بسیار آسانتر خواهد شد. به عبارت دیگر، هر چه زمان بیشتر از سمعک استفاده کنیم، سازگاری مغز با اصوات محیط بهتر خواهد شد.
سمعکها ابزارهای سودمندی هستند. علاوه بر اینکه باعث بهبود عملکرد شنوایی میشوند. از نابود شدن قسمتهایی از مغز بیماران که مسئولیت تفسیر اصوات صوتی را دارند، جلوگیری میکند.
استفاده نکردن از سمعک حتی به صورت کوتاه مدت نیز پیامدهایی را به دنبال دارد. در ادامه به برخی از عوارض استفاده نکردن از سمعک می پردازیم.
برخی از بیماران از سمعک به صورت دائم استفاده نمیکنند. به همین منظور ممکن است در زمانهایی که به آن نیاز نداشته باشند، از سمعک استفاده نکنند. اغلب این افراد برای جبران کم شنوایی خود، به جای استفاده از سمعک، صدای تلویزیون و یا گوشی را زیاد میکنند.
این کار میتواند باعث آسیب شدید شنوایی و به دنبال آن افت شنوایی دائمی شود. فقدان ورودی حسی منجر به کاهش عملکرد مغز خواهد شد. به این معنا که سلولهای مغزی شروع به کوچک شدن میکنند.
سمعکها با توجه به میزان کم شنوایی تنظیم میشوند. اگر بیمار دچار افت شنوایی شود، نمیتواند از سمعک فعلی خود استفاده کند. بهتر است در این شرایط برای تنظیمات مجدد سمعک به متخصص شنوایی شناس مراجعه فرمایید.
استفاده از سمعک به منظور رفع کاهش شنوایی میباشد. استفاده نکردن از سمعک، به معنی بازگشت آنها به دوران کم شنوایی خواهد بود. کم شنوایی منجر به انزوای اجتماعی میشود. زیرا برقراری ارتباط با سایر افراد بسیار دشوار خواهد شد.
بیماران اغلب از مردم میخواهند که جملات خود را مجددا تکرار کنند و یا برخی از مکالمات را از دست میدهند. مکالمات به حدی دشوار و سخت میشود که فرد از داشتن مشارکت و حضور دراجتماع اجتناب میکند. انزوای اجتماعی و کاهش مشارکت اجتماعی احتمال ابتلا به افسردگی را افزایش میدهد.
انزوای اجتماعی میتواند اثرات مخربی را بر جای بگذارد. وقتی که فرد کم شنوا در جامعه حضور نداشته باشد، مغز به اندازه کافی ورزش نخواهد کرد. ورزش کردن مغز به معنای به کار گرفته شدن قسمتهای مختلف مغز است.
تصورکنید که بعد ایجاد یک رابطه خوب و لذت بخش، به چه اندازه احساس نشاط و شادابی میکنید. برای ایجاد چنین حالتی، مغز از قسمتهای مختلفی استفاده میکند. بدون ورزش ذهنی، قسمتهای مختلف مغز شروع به تحلیل و کاهش عملکرد میکنند. کاهش عملکرد مغز منجر به کاهش انرژی، اختلال در بخش تعادل، ایجاد مشکلاتی در حافظه و در نهایت بروز افسردگی میشود. برای آگاهی از قیمت سمعک, به مراکز معتبر و تخصصی مراجعه کنید.
بخشهایی از مغز و سیستم عصبی به درک اصوات کمک میکنند. در افراد عادی شنیدن اصوات به صورت مداوم منجر به رشد و تقویت این نواحی خواهد شد. استفاده نکردن از سمعک منجر به کاهش عملکر این نواحی میشود.
بدون تحریک عصبی، اعصاب شنوایی شروع به ضعیف شدن و آتروفی خواهندکرد. به همین سبب، سازگاری و تطابق با سمعک جدید را سخت میکند. در بدترین حالت، آتروفی زمینه ساز بیماری زوال عقل و یا آلزایمر میشود.
در انتها
اگر بعد از مدتها شروع به استفاده از سمعک کردید، ممکن است با صداهای ناخوشایند و بسیار بلند روبرو شوید. احتمال دارد تا چند روز صداها برای شما اذیت کننده باشد. اگر صداها در طولانی مدت بهتر نشدند، به شنوایی شناس خود مراجعه کنید.
حبوبات جزو مواد مغذی رژیم غذایی افراد در سراسر جهان بوده و سرشار از پروتئین گیاهی، فیبر، ویتامین B، آهن، کلسیم و پتاسیم هستند. از نظر مواد مغذی، حبوبات مانند خانواده گوشتها سرشار از پروتئین هستند، البته سطح آهن کمتری داشته و در عوض چربیهای اشباع شده ندارند. همچنین حاوی کربوهیدراتهای پیچیده هستند که فواید بسیاری دارد. انواع مختلف حبوبات از نظر تغذیه، ظاهر، طعم و استفاده بسیار متفاوتاند. خوردن انواع حبوبات به کاهش کلسترول، کاهش سطح قند خون و افزایش باکتریهای سالم روده کمک میکند. به همین دلیل، حبوبات در رژیم غذایی خورشاد نیز گنجانده شدهاند. برای حفظ سلامتی خود و دیگران، لطفا خرید حبوبات و خرید حبوبات عمده را از جایی مطمئن انجام دهید.
درصورت تمایل میتوانید این مطلب را به صورت صوتی گوش دهید.
انواع حبوبات از نظر تغذیه، ظاهر، طعم و استفاده متفاوت هستند
حبوبات | واحد | میزان کالری |
عدس قهوهای | 1 فنجان (192 گرم) | 678 کالری |
نخود | 1 فنجان (200 گرم) | 729 کالری |
عدس | 1 فنجان (192 گرم) | 678 کالری |
ماش | 1 فنجان (207 گرم) | 718 کالری |
بادام زمینی | 1 فنجان (148 گرم) | 828 کالری |
نخود فرنگی | 1 فنجان (175 گرم) | 773 کالری |
لوبیا چیتی | 1 فنجان (193 گرم) | 670 کالری |
لوبیا قرمز | 1 فنجان (184 گرم) | 620 کالری |
دانه سویا | 1 فنجان (175 گرم) | 773 کالری |
توفو | 1 فنجان (228 گرم) | 184 کالری |
لوبیا سفید | 1 فنجان (215 گرم) | 722 کالری |
عدس زرد | 1 فنجان (200 گرم) | 608 کالری |
ارزش غذایی یک واحد حبوبات پخته
اکثر حبوبات خشک را باید پیش از پخته شدن، خیسانده شوند. خیساندن مجدد باعث میشود زمان پخت حبوبات کاهش یابد و درعین حال ویتامین و مواد معدنی آن حفظ شود. همچنین، این کار مشکل مرتبط با نفخ را کاهش میدهد. البته برخی حبوبات به خیساندن احتیاج ندارند. معمولاً حبوبات را ۶ تا ۸ ساعت میخیسانند، ولی اگر از زودپز استفاده کنید این زمان میتواند کوتاه شود. حبوبات خشک را میتوان در حجم زیاد خیساند و بخشی از آن را منجمد کرد. به یاد داشته باشید که پوست خارجی حبوبات خشک را پیش از مصرف جدا کنید، حبوبات را خوب بجوید و از مصرف دسر شیرین پس از غذا اجتناب کنید، از افزودن چاشنیهای شیرین به حبوبات بپرهیزید. همچنین از آبی که حبوبات در آن خیس خوردهاند برای آشپزی استفاده نکنید؛ بهتر است آب حبوبات را چندین بار عوض کنید. حبوبات را ۳۰ دقیقه بپزید، سپس آب آن را عوض کرده و تا زمان نرم شدن با همان آب پخت را ادامه دهید؛ اگر چه تعویض آب خیسانده، باعث از دست رفتن مواد مغذی میشود.
دانهها را پاک کرده و دانههای خراب و مواد خارجی را از آن خارج کنید. چندین بار حبوبات را با آب سرد شسته و بگذارید خیس بخورد. هرگونه ناخالصی و دانههایی که به سطح آب میآیند را بردارید. دانههای خشک را درون کاسهای بزرگ بریزید، اگر آب را به سه بخش تقسیم کنیم باید یکسوم آن را حبوبات پر کرده باشد. اجازه دهید در جایی سرد یا در یخچال در طول شب خیس بخورد.
سه تا چهار برابر میزان حبوبات خشک، روی آنها آب بریزید و به آرامی بجوشانید. سپس بگذارید ۲ دقیقه بجوشد، در آن را ببندید و از روی حرارت بردارید؛ اجازه دهید ۱ تا ۲ ساعت استراحت کند تا دانهها باد کنند. آنها را خشک کرده و طبق دستور، بپزید. چنانچه از مایکروفر استفاده میکنید، حبوبات را داخل ظرفی بریزید که پس از افزایش حجم، جای کافی داشته باشد؛ روی آن را با آب سرد بپوشانید و آن را با بالاترین برنامه پخت، ۸ تا ۱۰ دقیقه بجوشانید. جوشاندن را ۲ دقیقه ادامه دهید، سپس اجازه دهید ۱ ساعت استراحت کند.
از هر نوع حبوباتی که آنها را دوست دارید استفاده کنید. بسیاری از مزایای انواع حبوبات، یکسان یا حداقل مشابه هستند.
برای اندازهگیری حبوبات از واحدهایی مانند وزن و حجم و گرم و کیلوگرم استفاده میشود. این مقیاسها نسبت به سایر اندازهگیریها دقیقتر هستند و از ترازو میتوان برای اندازهگیری مواد غذایی کمک گرفت. حجم واحدهای لیتر، میلیلیتر یا سی سی مشخص هستند، اما در بسیار مواقع به مفهوم دیگری از حجم نیاز داریم مانند لیوان، که بهراحتی در دسترس است.
میزان کالری مورد نیاز هر فرد باید با میزان کالری که از تغذیه روزانه دریافت میکند متوازن باشد. عدم این توازن منجر به اضافه وزن و چاقی یا کمبود وزن میشود. به همین جهت، استانداردهایی جهت اندازه گیری مواد غذایی در دوران رژیم تعریف شده است.
غلاف اکثر گونههای لوبیا را میتوان تازه خورد، قبل از اینکه به رشد کامل برسد زیرا هنگامی که کاملاً برسند، دیگر خوراکی نیستند. دانههای لوبیا لگوم نام دارند و میتوان آنها را بهطور تازه، خشک و پخته، مصرف کرد. از میان انواع لوبیا، میتوان به لوبیا سفید اشاره کرد که در اکثر دستورهای غذایی قابل جابهجایی با دیگر انواع لوبیا است اما به اندازه لوبیا قرمز خوشطعم نبوده و طعم غذایی که در آن پخته میشود را به خود میگیرد. برای حفظ سلامتی خود و دیگران، لطفا خرید حبوبات و خرید حبوبات عمده را از جایی مطمئن انجام دهید.
لوبیا باید سفت، ترد و تازه، سبز خوش رنگ یا رنگ زرد طلایی، بدون لهیدگی یا لکه قهوهای باشد. کمی رطوبت پس از شکستن آن نشانگر تازگی است. از خرید لوبیاهای خیلی پیر خودداری کنید زیرا سفت و خشک هستند.
لوبیا منبع غنی پتاسیم و اسید فولیک، ویتامین C، آهن، ویتامین A و ویتامین B6 و همچنین تصفیه کننده خون، قوی و ضدعفونی کننده است.
لوبیای تازه بیشتر به صورت پخته مصرف میشود. از انواع لوبیاها به عنوان غذای جانبی یا در سالاد، سوپ، خورش، مرینیت شده و سرخ کرده استفاده میکنند. همچنین، بهعنوان خوراک پوشیده از سس یا سرکه و روغن زیتون نیز خوشمزه است. پختن غذا با لوبیا به همراه گوجهفرنگی، آویشن، پونه کوهی، رزماری، نعناع، خردل و هل نیز خوش طعم میشود. لوبیای خشک به صورت داغ یا سرد، درسته یا پوره، در سوپ، سالاد، ساندویچ و به عنوان غذای اصلی، کاربرد دارد و به عنوان دسر میتوان آنها را پخت.
لینک پیشنهادی : برنامه آنلاین آنالیز وضعیت جسمانی برای همه گروه های سنی
لوبیاهای تازه و شسته نشده را میتوان ۲ تا ۳ روز در کیسه پلاستیکی شل بسته شده یا سوراخ دار در یخچال نگهداری کرد. در فریز نیز تا ۱۲ ماه امکان نگهداری دارد اما پیش از فریز کردن، لوبیای تازه خرد شده را ۳ دقیقه و لوبیای درسته را ۴ دقیقه بلنچ کنید.
غلاف ماش حاوی دانههایی است که میتوانند سبز، زرد یا بنفش-قهوهای، بهطور یک دست یا رگهدار باشند. از جوانه ماش نیز به عنوان مادهای مغذی در سالاد استفاده میشود.
ماش منبع غنی اسید فولیک، پتاسیم، منیزیم، آهن و همچنین فیبر است. از آنجا که پروتئینهای ماش فاقد برخی آمینواسیدها هستند، ناقصاند.
جوانههای ماش تازه در کیسههای پلاستیکی فروخته میشوند. میتوان ماش را پخت یا کنسرو آن را نیز تهیه کرد. ماش همانند سایر حبوبات مورد استفاده قرار میگیرد و میتوان آنها را با هم مخلوط یا جایگزین کرد. جوانه ماش در سالاد و غذاهای سبک آسیایی کاربرد دارد. غلاف نرسیده ماش را میتوان مانند لوبیا سبز آماده و طبخ کرد.
عدس با توجه به اندازه آن به ۲ گروه تقسیم میشود؛ عدس درشت و عدس ریز. عدس از نظر شکل، رنگ بافت و طعم با توجه به نوع آن متفاوت است.
منبع بسیار خوب اسید فولیک، پتاسیم، ویتامین B6 و ویتامین B5 است.
عدس خشک شده برای تهیه سوپهای مقوی استفاده میشود. عدس همچنین در سالاد و غذاهای اصلی مورد استفاده قرار میگیرد. از عدس میتوان برای تهیه پوره یا کوفته استفاده کرد. همچنین، میتوان عدس را به آرد تبدیل کرد و از آن نان یا مکملهای پروتئین ساخت.
آش یکی از منابع خوب برای تامین مواد مغذی و مفید است. از آن می توان به عنوان یک غذای رژیمی سالم نام برد که به کاهش وزن و لاغری کمک شایانی خواهد کرد. تنوع آش های رژیمی در فرهنگ غذایی ایران بسیار زیاد است.
میوه این گیاه، باقالی یا فاوا نیز نامیده میشود و انواع مختلفی دارد.
باقالی منبع بسیار خوب اسید فولیک، پتاسیم ، منیزیم، آهن، ویتامین B1 و B2 و همچنین فیبر است.
باقالی ماده غذایی است که طعمی قوی دارد. باقالیهای تازه و جوان گاهی به صورت خام مصرف میشود. باقالی تازه یا خشک در سوپ طعم بسیار خوبی ایجاد میکند. باقالی را میتوان مانند ذرت بو داده تهیه و به عنوان یک پیشغذا مصرف کرد. همچنین باقالی پخته شده به صورت سرد، درسته یا پوره شده نیز طرفدار دارد. باقالی در غذا یا به صورت پیشغذا یا در سالاد استفاده میشود.
غلاف نخودفرنگی لطیف و کمی خمیده است و دانههایی گرد یا کمی مکعبی شکل با اندازههای مختلف دارد. نوع سبز آن رایجتر است و دانههای تازه آن نخود سبز و دانه خشک آن به شکل کامل و یا نیمهشده به عنوان لپه به رنگهای زرد یا سبز عرضه میشود. دانههای گردتر خوشخوراک تر هستند و به صورت تازه یا منجمد بستهبندی میشوند. دانههای کمی چروکتر، شیرینتر هستند و معمولا در کنسروها استفاده میشوند.
نخود فرنگی تازه، غلافهای لطیف، دانههای نه چندان درشت، براق و رنگی شفاف دارد. البته نخودفرنگی تازه کمیاب و گران است. بهتر است از خرید غلافهای لکه دار و چروک اجتناب کنید.
نخود فرنگی منبع خوب اسید فولیک، پتاسیم، ویتامین C، ویتامین B، آهن و پروتئین غیر کامل است.
نخود سبز در کنار سایر سبزیجات مانند هویج و مارچوبه همراه مرغ و گوشت مصرف میشود. همچنین در سوپ یا سالاد استفاده میشود. توصیه میکنیم نخود سبز را خیلی کم بپزید تا رنگ و عطر آن از بین نرود.
نخود سبز را حداکثر ۴ تا ۵ روز در یخچال و در کیسههای غیر در بسته یا سوراخدار نگهداری کنید. بهتر است نخود سبز را در فریزر نیز پیش از انجماد حدود ۱ تا ۲ دقیقه بلنچ کنید.
نخود از گیاهی که ظاهر بوتهای دارد بهدست میآید. دانههای نخود ممکن است کرم رنگ، سبز، زرد، قرمز یا کاملا سیاه باشند. بسته به نوع آن، دانهها ممکن است کاملا سخت یا خمیری شکل و طعمی مانند فندق داشته باشند.
نخود منبع بسیار خوب اسید فولیک و پتاسیم، آهن، منیزیم، ویتامین B1، ویتامین B6 و کلسیم است. نخود منبع فیبر بوده و به دلیل اینکه فاقد برخی از آمینواسیدهاست، پروتئین آن کامل نیست.
نخودهایی که در زمان برداشت غلاف آنها هنوز بالغ نشده است، به روش مشابه نخود سبز، آماده و پخته میشود. دانههایی که کاملاً رسیدهاند، چه بهصورت خشک شده و چه تازه، مشابه سایر حبوبات پخته و در پیشغذا، سوپ و غذاهای اصلی استفاده میشوند. نخود سرد در سالادهای مخلوط یا پوره بسیار خوشطعم است. دو غذای پرطرفدار با نامهای حمص (هوموس) که پوره نخود است و سرد سرو میشود و فلافل، کوفته نخود طعمدار شده، بر پایه نخود طبخ میشوند. نخود را میتوان تبدیل به آرد کرد، بو داد یا از جوانه آن استفاده کرد. آرد نخود برای درست کردن خمیر و تولید فطیر نان یا نانهای نازک استفاده میشود. نان تهیه شده از آرد نخود در هندوستان بسیار پرطرفدار است. نخود بوداده به صورت شور یا بینمک بهعنوان میان وعده همانند سایر مغزها استفاده میشود.
برخی بادامزمینی را جزو مغزها و دانهها میدانند ولی در واقع جزو حبوبات است و مانند سایر حبوبات مصرف میشود. بادامزمینی از یک گیاه بوتهای یا رونده بهوجود میآید. بیش از ۱۰ گونه مختلف بادامزمینی وجود دارند.
بادام زمینی کهنه، لکدار، سیاه یا کپکدار را نخرید.
منبع غنی، منیزیم، پتاسیم، آهن و ویتامین B6 است. بادامزمینی بوداده میزان زیادی فیبر دارد. بادامزمینی میزان زیادی پروتئین، کالری و چربی دارد و پروتئین آن غیر کامل است.
بادام زمینی به شکل کامل، خرد یا چرخشده مصرف و همچنین با پوست یا بدون پوست، نمکی یا بدون نمک و گاهی پوشیده شده با شکلات یا سایر مواد فروخته میشود. همچنین بهعنوان میانوعده و پیشغذا خورده میشود. در شیرینیپزی استفاده دارد. کره بادام زمینی سرشار از پروتئین است. بادام زمینی به همراه گوشت، ماهی، ماکیان، سوپ، سس، سالاد و دسر استفاده میشود. روغن بادام زمینی عطر طبیعی دارد، برای هر منظوری مناسب است، تحمل دمای خیلی بالا داشته و میتوان برای سرخ کردن، گاهی حتی تا چندین بار از آن استفاده کرد.
بادامزمینی خام زودتر از بو داده آن خراب میشود. بادامزمینی بهتر است در دمای اتاق و در جای خشک و خنک نگهداری شود. در یخچال نیز بادام زمینی خام را در کیسههای بدون هوا نگهداری کنید. امکان نگهداری بادامزمینی پوست کنده در فریزر تا ۳ ماه وجود دارد.
غلافهای سویا، دانههای بسیار سخت با رنگهای متنوع را در خود دارند. دانه سویا تنها عضو خانواده حبوبات است که از آن میتوان مایعی به نام شیر سویا یا نوشیدنی سویا را استخراج کرد که در تهیه توفو یا پنیر سویا استفاده میشود. دانههای سویا را میتوان تحت فشار قرار داد و از آن روغن استخراج کرد و با فرآیند تخمیر، به محصولاتی مانند سس سویا دست یافت. محصولات بهدست آمده از فرآیندهای انجام شده بر روی دانه سویا، عموما در فرهنگهای آسیایی مورد استفاده قرار میگیرند. جوانه سویا بعد از چند روز از شروع جوانه زدن قابل خوردن هستند و میتوان از آن مانند جوانه ماش استفاده کرد. آرد سویا یک آرد بدون گلوتن است و ۲ تا ۳ برابر بیشتر از آرد گندم پروتئین دارد. همچنین آرد سویا با چربی کامل ده برابر بیشتر از آرد گندم چربی دارد و باید در یخچال نگهداری شود.
دانه سویا منبع غنی پتاسیم، منیزیم، آهن و اسید فولیک، ویتامین B2 ویتامین B6 بهشمار میآید. همچنین آرد سویا با چربی کامل منبع عالی پتاسیم، منیزیم،آهن، و ویتامین B6، ویتامین B5 است. آرد سویا بدون چربی منبع بسیار خوب پتاسیم، منیزیم، آهن ، ویتامین B6و ویتامین B5 است.
دانههای سویا باید قبل از مصرف برای مدتی خیسانده شوند؛ این کار زمان پخت را کاهش میدهد و باعث کاهش نفخ و حفظ ویتامینها و املاح معدنی آن میشود.
دانههای سویای خام حاوی مواد ضد تغذیهای هستند که با پختن و تخمیر خنثی میشوند. بنابراین بسیار مهم است که به خوبی پخته شوند. برای جدا کردن غلافهای دانه سویا ۵ دقیقه آنها را در آب جوش فرو ببرید و سپس آنها را زیر آب سرد بگیرید.
خشک کردن دانه سویا مشابه روش خشک کردن سایر حبوبات انجام میپذیرد و بسیار مهم است که دانههای سویا به خوبی پخته شوند.
گرانولهای سویا نسبت به دانههای کامل سویا بهتر پخته میشوند. برای پخت آنها نسبت آب به گرانول باید ۴ به ۱ باشد. گرانولهای سویا در سوپ، خوراکها، سس اسپاگتی، کوکی و نان و همچنین از جوانه سویا به صورت خام یا پخته استفاده میشود.
آرد سویا در مقادیر کم برای تهیه سس یا کیک، مافین، کوکی و بهعنوان یک ماده اولیه غنیکننده استفاده میشود.
شیرسویا مایعی شبیه شیر است که از دانه سویا یا آرد سویا استخراج و با چربی کامل تهیه میشود. شیر سویا همیشه پاستوریزه و استرلیزه است. شیر سویا معمولاً به صورت طعمدار شده و شیرین، یا بهصورت پودر عرضه میشود. پروتئین شیر سویا دارای کیفیت بسیار خوبی بوده و بیشتر چربیهای آن از نوع غیر اشباع است. شیر سویا که از دانه سویا استخراج شده باشد، فاقد کلسترول و لاکتوز است که برخی از افراد در هضم آن مشکل دارند.
منبع بسیار خوب پتاسیم، منیزیم، آهن و ویتامین B6 است، از کمخونی جلوگیری کرده و به تحریک ساخت هموگلوبین، کاهش تریگلیسیرید و کلسترول خون کمک میکند. مصرف بیرویه شیر سویا همراه با رژیم سخت گیاهخواری میتواند منجر به کمبود کلسیم و B12 شود.
شیر سویا برای درست کردن سوپ، سس، ماست، شربت، بستنی، پودینگ، نوشیدنی و شیرینیها استفاده میشود.
در دمای اتاق پودر شیر سویا را در یک ظرف دربسته نگه دارید. شیر سویا را در یخچال به مدت چند روز میتوان نگهداری کرد.
نام ژاپنی ماده خوراکی کشکمانندی است که از شیر دانه سویا گرفته میشود. توفو بافتی ژله مانند و یکنواخت دارد. طعم و بوی آن ملایم و شیرین است اما طعم غذاهایی را که با آن پخته میشود را به خود میگیرد. توفو ۲ تا ۳ برابر بیشتر از گوشت پخته آهن دارد و اگر همراه غذایی که ویتامین C دارد خورده شود، آهن آن به راحتی جذب میشود.
توفو به شکلهای مختلف از جمله تازه، درون آب، بستهبندی، خشک و منجمد عرضه میشود.
توفو منبع غنی آهن و منیزیم. پتاسیم، اسید فولیک و ویتامین B6 پروتئین است. توفو مکمل خوبی بوده و کلسترول ندارد.
توفو سرد یا گرم و در سوپ، پاستا، پیتزا، خورش، ساندویچ، سالاد، پیشغذا و حتی کیک و شیرینی بهکار میرود. همچنین گاهی توفوی مایع، جایگزین خامه ترش، ماست یا کشک میشود. توفو میتواند به جای تخم مرغ همزده استفاده شود و در تولید برگر و سوسیس به کار رود. توفو را میتوان به شکل آب پز، سرخ، تفت داده و خورشتی سرو کرد. توفو در بسیاری از دسرهای یخ زده مانند بستنی نیز مصرف میشود. فرآوردههایی که با توفو درست میشوند، سرشار از پروتئین هستند و معمولا چربی و نمک زیادی ندارند. توفو را با انواع سس، سیر، زنجبیل، کاری، چیلی و خردل میتوان طعم و عطر بخشید.
پس از باز کردن بستهبندی، باید توفو را در یخچال نگهداری کرد. توفوی تازه را در آب به مدت یک هفته در ظرف دربسته در یخچال نگه دارید و هر دو روز آب آن را عوض کنید.
در فریزر نیز بدون آب در کیسهای درب بسته و بدون هوا قرار دهید و پیش از مصرف، یخزدایی کنید. انجماد توفو کمی آن را لیز کرده و رنگ آن از سفید به زرد تغییر میدهد.
چنانچه حبوبات همراه چاشنیهای دیگر پخت میشوند، پخت آرام بهترین گزینه است، زیرا تمام طعمها را به خود جذب میکنند. روی حبوبات را با آب سرد بپوشانید و به جوش آورید، حرارت را کم کرده و اجازه دهید تا زمان نرم شدن آنها تا ۲ ساعت بجوشد.
روش پخت با زودپز، سریعتر بوده ولی زمانی بهترین گزینه است که افزودنیها و چاشنیها، از ابتدای پخت اضافه نشده باشند. کمی روغن به مایع پخت بیفزایید تا از تشکیل کف جلوگیری کند (ممکن است سوپاپ دچار گرفتگی شود). دانههای داخل زودپز باید بدون بستن در، به نقطه جوش برسند و سپس کفهای شکل گرفته روی آن برداشته شوند. سپس حرارت را کم کنید؛ اجازه دهید جوش بخورد و سوپاپ و در ظرف را ببندید؛ زمان پخت را با دقت رصد کنید.
اگر هنگام پخت حبوبات کمی سرکه سیب به آنها اضافه کنید، زودتر پخته میشوند و سرعت هضم آن ها هم افزایش مییابد.
حبوبات مجموعهای از دانهها بوده که شامل فیبر، پروتئین، ویتامینها و مواد معدنی است. همچنین حبوبات دارای کالری کمی هستند.
بهتر است حبوباتی مانند نخود و لوبیا را حدود ۱۲ ساعت در آب ولرم خیس کنید.
اگر فرصت کافی برای خیساندن حبوبات ندارید، آن را در آب به مدت پنج دقیقه بجوشانید، سپس از روی گاز برداشته و بگذارید به مدت یک ساعت در همان آب خیس بخورد. این به معنی پخته شدن حبوبات نیست؛ بلکه تقریبا معادل ۸-۱۰ساعت خیساندن حبوبات است و باید بعد از یک ساعت حبوبات را بهطور کامل بپزید.
| |
وب : | |
پیام : | |
2+2=: | |
(Refresh) |
متن دلخواه شما
|
|